Vanochtend redelijk emotioneel afscheid van paco en Gerry. Hun afstanden zijn iets minder dan de mijne dus ben ik van plan iets verder door te gaan vandaag.
Zelf Tuur is volgens mij verliefd geworden vannacht op een japanse schoonheid in carbon. Gelukkig waren beide gechaperonneerd door een stevige engelse stalen madamme.
Het ontbijt was helaas niet van het stevige engelse type. Een armtierig toastje met een potje jam. Daarvan krijg ik mijn motortje niet op gang hoor! Zometeen maar even bijtanken in Logrono.
Via de wijngaarden van de rioja in Logrono aangeland. Kathedraal uiteraard nog gesloten dus maar zoals elke goede belg meteen het cafe opgezocht! Voor een goede Cortado. Het is uiteindelijk nog maar 9 uur. En een halfmorgenontbijtje...blijkbaar hebben de Spanjaarden ook last van te magere ontbijtjes, want die broodjes vliegen als warme broodjes de tent uit.
Nog even via wifi met mijn moeder gebeld om te laten weten dat het goed met mij gaat. Afspraak was dat als ze zou zeuren aan telefoon ik niet meer zou bellen. Lief moedertje zeurt dus niet :)
De tocht ging weer verder. Had in het boekje paar dingetjes niet gelezen oa helling van 3 km ad 12 procent. Mannekes dat is serieus zeg!!! Maar den Tuur brengt mij gelukkig boven. Zelfs applaus van de locale wijnboer...
Via nog een paar typische stadjes met typische gebouwen door de wijngaarden laveren...heerlijjk als het niet teveel stijgt. Uitdagend als het dat wel doet.
Onze schrijver van het boekje heeft bedacht een omweg te moeten inleggen van + 20 kilometer omdat er anders over een drukke provinciale weg moest gereden worden. Dit ben ik echter niet van plan. Hollanders trappen misschien in Sweerman zijn mooie woorden, maar een nuchetere Vlaamse of zeeuwsvlaamse trapt hier natuurlijk niet in. Er is namelijk nog het wandelpad. Ik noem de schrijver trouwens soms Zweerman hoor...
Ook is er een heel mooie albergue op het wandelpad.
T was zwoegen en zweten, maar we zijn er geraakt in de mooie Albergue. Weeral een paar vooraanstaande architecten hebben met europees geld hun zin mogen doen. Persoonlijk vind ik het heel geslaagd geheel. Niet luxueus, maar allemaal 2 persoonskamertjes . Omdat ik nogaal laat toekom krijg ik de kamer voor mij alleen. Goed zo, een sekker kunnen rommelen en alles rondsmijten in het ronde!!!!
Ik zit nu in Azofra, heel rustgevend dorpje. Diner met Fransman uit Normandie gehad. Was leuk. Mens is nog nooit van zijn thuisstadje weggeweest. Hij is heel zijn leven meubelmaker geweest, maar is vroeger gestopt omdat de vraag bij Ikea groter was dan bij hem... hij is vertrokken vanuit thuis, en pas een dag van te voren zijn kinderen en dorpsgenoten geinformeerd dat hij voor een paar maand op stap ging.
Natuurlijk zijn er ook hier de luidruchtige toeristen die een stukje Camino doen, en als het iets te veel wordt meteen de taxi of bus regelen en zonder rugzak rondlopen. Het zijn er helaas meestal van de overkant. (Sorry sis)
Morgen nog een dagje rrioja en dan naar de hoogvlakten!!!!
Oh ja ook mijn eerste broedende ooievaar tegengekomen. Had er wel al vershillende xzien vliegen, maar deze was zijn of haar jonkie zo aan het vertroetelen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten