Vannacht eindelijk lekker geslapen. 7 uur: een rercord gedurende deze trip...
Vandaag ga ik de route volgens het boekje niet helemaal volgen, ga ze zelf een beetje invullen.
Na overleg met de lieve Spaanse dame van de Albergue, neem ik een binnenweggetje. Nooit of te nimmer een dame die zo uit een Almodovar-film gestapt is vertrouwen!!! Ik begrijp waarom dit schattig weggetje niet is opgenomen in de fietsgids.... Klimmen, zefs als het lijkt dat het daalt blijft het klimmen. Van 400 meter naar +800 in no time!
En dat om via een middeleeuwse cistecienzer-abdij te gaan, die gesloten blijkt te zijn. Dan maar ontbeten in de tuin met zicht op in plaats van in de abdij.
Daarna doorgefietst om voor een stukje de normale route weer op te pakken naar Santo Domingo de la Calzada ( what's in a name...). Flutstadje maar met een megalomane kathedraal uit 1158. Vanbuiten redelijk eenvoudig romaans, vanbinnen door de jaren heen altijd maar bijversierd en nogal blingbling... Rariteit aan het gebouw... hoog in een hoekje wonen 1 kip en 1 haan...je moet maar eens googelen naar de legende hierover...
Verder veel goudwerk, albaster-graven van lokale zaligheden etc...
Na kathedraal-bezoek tijd voor het halfochtend-ontbijt met een goeie Cortado. Paco komt aanfietsen! Hij heeft de grote weg genomen en zegt dat ie perfect te rijden is. Ik ga dus maar ook even over de grote weg.
Nu redelijk veel vrachtverkeer op die weg...ga maar niet tever en proberen de tracks op te zoeken.
Later in belorado kom ik Paco weer tegen...Hij verontschuldigde zich uitgebreid op zijn japans...blijkbaar was het vorige stuk veel rustiger. We lachen eens goed samen. Paco besluit eerder in Belorado te stoppen. Ik ga nog een poosje door want ik had een Albergue gezien die schijnt heel mooi te zijn zo een 15 kilometer verder.
Aangekomen in villafranca Montes de oca, neem ik een kamer apart om een s goed uit te rusten en morgen mijn eerste dag ook aan Artuur ook een dagje rust te geven. Het is het oudste pelgrimshospitaal dat omgebouwd is tot redelijk luxe hotel, maar aansluitend een heel mooie albergue. Ligt temidden van een prachtige tuin, dus ideaal om eens een beetje bij te tanken!
Internationaaal gezelschap: croatisch, frans, amerikaans, Engels, italiaans, Belgisch, even een grote familie, heeft waarschijnlijk te maken met de heerlijke Sangria door de oude hoteleigenaresse gemaakt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten