Noch Martin, Ruth (de zwitsers) en ik hebben ideaal geslapen. Dit vanwege de kermis. Doordat de hoofdstraat gesloten was, werd alle verkeer via onze straat omgeleid...en er zijn wat kermisracers voorbijgeraasd s nachts.
Toch op tijd vertrokken in volle mist! Voor de eerste maal de lichten aangestoken deze vakantie.
In de hoofdstraat van Sarria doorheen nog dronken plaatselijke jeugd gemanoevreerd om dan meteen maar een berg op te fietsen. Doordat ik een gps heb kan ik ongeveer zien hoe de route er uit ziet...Het landschap moet ik er maar even bijdenken.
Voordeel of nadeel van de mist is dat je niet weet wanneer het begint te stijgen of te dalen...
De mist begint toch een beetje weg te trekken en ik beland in mysterieuze berkenbossen. Helaas heeft een lief klein vosje de nacht niet overleefd... Het ligt zo vredig in de berm van de weg...
Bij de eerste koffiepauze komen ook Martin en ruth aangefietst. De hele dag zitten we op ongeveer hetzelfde tempo. De ene keer lopen zij wat voor de andere keer ik. De pauzes zijn die dag dus steeds in het Duits.
Wanneer de mist uiteindelijk bijna helemaal is weggetrokken sta ik ineens zomaar voor een gigantish groot stuwmeer. Heel raar als je helemaal geen water verwacht oog in oog met een enorme plas staat.
Net voor de middag moet er nog een behoorlijke klim van 12 kilometer met grote stukken van 10 procent even aangevallen worden. De tred zit er goed in en rustig kom ik boven aan. Boven op de top staat er een cafeetje. Even een stempeltje voor mijn credencial scoren en een bocadillo.
Die stempels hebben we nodig om on compostelladiploma te krijgen. Ik verzamel ze dus al vanaf het vertrek. Credencial is de geloofsbrief met allemaal vakjes voor de stempels.
De stempels kan je in kerken, toeristeninqfo's, ovenachtingsadressen krijgen. In Spanje echter ook op ongeveer elke hoek van de straat, bij de bakker, slager, cafe, enz...
Op de Camino begint het trouwens serieus druk te worden met Caminotoeristen. Het zijn gasten die maar 100 kilometer doen, want dat is verplicht voor het compostelaat. Je herkent ze aan dagrugzakjes, gebloemde hoedjes, teenslippertjes...Niet echt het geliefde soort bij de echte pelgrims...
Ik besluit verder door te fietsen dan gepland omdat de beentjes goed zitten vandaag. Bedoeling is om naar een kleine albergue te gaan in een gehucht. Het gehucht is eigenlijk kleiner dan een gehucht. Het kerkje past zowat in mijn fietszak! De albergue blijkt echter al een aantal jaren niet meer te bestaan...waarschijnlijk is het gehucht te klein en ben je er voorbij voor dat je er in bent.
Dan maar nog door naar Melide een groter stadje. Uiteindelijk kom ik terecht in een villa in een nieuwbouwwijk. De Camino loop er dwars doorheen. Het huis waar ik terecht kom is nog maar een maand opgeleverd. Het is een chique Spaanse villa. Ik krijg de master suite met eigen dressing en marmeren badkamer toegewezen. Volgens mij heeft er nog niemand in het super kingsizebed geslapen. Heel vreemd allemaal! Nog een perfect zwembad in de tuin om de mist van vanochtend eens goed af te spoelen.
Waarschijnlijk is het een villa van een projectontwikkelaar en kan het maar beter als soort B&B gebruikt worden dan dat het onbewoond is.
Superdeluxe allemaal...en dat voor 20 euro oink!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten